اسماعیل جهانی دولت آبادی؛ رحمان جهانی دولت آباد
چکیده
مطالعه حاضر با هدفِ اثرسنجیِ پروژههای هوشمند شهرداری منطقه 2 تهران به انجام رسیده است. در این مطالعه میزان اثربخشیِ پروژههای هوشمند در قالب مدلِ اثرسنجیِ کرک‍پاتریک انجام گرفته است. روشِ مورد استفاده، پیمایش؛ جامعۀ آماری، شهروندان بالای 15 سالِ منطقۀ 2 تهران؛ حجم نمونه 450 نفر و روش نمونه‍گیری خوشه‍ای بوده است. یافته‍های ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدفِ اثرسنجیِ پروژههای هوشمند شهرداری منطقه 2 تهران به انجام رسیده است. در این مطالعه میزان اثربخشیِ پروژههای هوشمند در قالب مدلِ اثرسنجیِ کرک‍پاتریک انجام گرفته است. روشِ مورد استفاده، پیمایش؛ جامعۀ آماری، شهروندان بالای 15 سالِ منطقۀ 2 تهران؛ حجم نمونه 450 نفر و روش نمونه‍گیری خوشه‍ای بوده است. یافته‍های بخش کمی نشان داد که دو پروژۀ پیدو و بیدود با اختلاف بسیار فاحش نسبت به سایر پروژه‍ها اثربخش‍ترین پروژههای هوشمند اجراشده در منطقه 2 تهران محسوب می‍شوند. پروژه الوپارک در رتبۀ سوم قرار دارد و پروژههای پارک حاشیه‍ای هوشمند و ریالو در رتبه‍های بعدی جای گرفته‍اند. کم اثرترین پروژههای هوشمندِ اجراشده در منطقۀ 2 مربوط به دو پروژۀ کاپیتان‍کار و کیوسک هوشمند شهری است. نتایج بخش علت‍یابی نیز نشان داد که عدم موفقیت پروژههای موردبررسی در درجه اول به ضعف مدیریتی و تصمیمات نسنجیده و غیرکارشناسانه مربوط است. در درجۀ دوم، فقدان یک رویکرد تعاملی و مشارکت‍جویانه در بین بخش‍های مختلف قرار دارد و نهایتاً در درجۀ سوم مشکلات مربوط به فرایند اجرا و عوامل اجرایی مطرح می‍شود. در همین راستا، کاربست پژوهش در سه محور اصلی شامل لزوم تغییر در نظام تصمیم‍سازی، تغییر در نظام مشارکت و تغییر در نظام اجرا تدوین و ارائه شده است.
